ΕΝΟΧΛΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ Η ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.

Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα δεύτερο απόσπασμα από την συνέντευξη του προέδρου της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών κ. Νικόλαου Ουζούνογλου, στην εφημερίδα «Ανατολή».

Ερώτηση: Όσοι παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στο χώρο των Κωνσταντινουπολιτών, τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε κάποιες κινήσεις απαξίωσης του έργου της Ομοσπονδίας, μία προσπάθεια υποβάθμισης του έργου και της όλης προσφοράς της. Μάλιστα εντοπίζουμε κατά καιρούς σε ορισμένα ομογενειακά έντυπα απαξιωτικά άρθρα ή σχόλια. Δημιουργείται το ερώτημα: Μήπως η ίδρυση της Ομοσπονδίας και η δράση της έχει ενοχλήσει κάποιους κύκλους ή κάποιους ανθρώπους είτε στο χώρο των Κωνσταντινουπολιτών, είτε και πέρα απ’ αυτούς;

Κοιτάξτε, αυτό είναι διαπιστωμένο, όχι μόνον τελευταία. Από την πρώτη μέρα της Ομοσπονδίας υπήρχαν πάντα αμφισβητήσεις. Απ’ την άλλη, μην ξεχνάμε ότι η Ομοσπονδία σε ορισμένα θέματα κράτησε εντελώς διαφορετική στάση από τα ισχύοντα κι αυτό σίγουρα ενοχλεί ορισμένους. Ένα από τα σοβαρά ζητήματα που η Ομοσπονδία ακηδεμόνευτα πήρε αποφάσεις προς την κατεύθυνση του μείζονος συμφέροντος των Κωνσταντινουπολιτών, αφορά ορισμένα ιδρύματά μας, και συγκεκριμένα το μείζον ίδρυμα Βαλουκλή. Βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, η μειονότητα πρέπει να εκλέγει τις Διοικήσεις των Ιδρυμάτων της. Αυτό δεν αρέσει σε ορισμένους οι οποίοι παραμένουν χωρίς εκλογές σε θέσεις διοίκησης για τριάντα - σαράντα χρόνια. Αυτή η ανομία στηρίζεται και από κύκλους εκτός ομογένειας. Οι παρεμβάσεις της Οι.Ομ.Κω. που έθεσε για πρώτη φορά ανοικτά το ζήτημα για το Βαλουκλή και άλλα, ελάχιστα ευτυχώς, ιδρύματα, στα οποία επικρατεί η αντίληψη ότι ακόμα και κληρονομικώ δικαίω, όπως στις βασιλείες, «αναλαμβάνουμε τη διοίκηση και δεν ακούμε κανέναν», έχει ενοχλήσει αρκετούς. Εκτιμώ ότι την τελευταία περίοδο η ένταση που προκαλείται κατά της Οι.Ομ.Κω. προέρχεται κυρίως από αυτή την αιτία. 

Ερώτηση: Κατά μια εκτίμηση σε κύκλους του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών  υπήρχε  μία τάση να αντιμετωπίζονται οι Κωνσταντινουπολίτες σαν αντίβαρο στη μειονότητα της Θράκης. Τρόπον τινά, τα σωματεία των Κωνσταντινουπολιτών παροτρύνονταν να ακολουθήσουν μία πολιτική αρωγού του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Εφόσον η Οι.Ομ.Κω. από την ίδρυση της ακολούθησε μία ακηδεμόνευτη πολιτική, πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρχει ενόχληση και σε αυτούς τους κύκλους από την παρουσία και τη δράση της Ομοσπονδίας, ιδιαίτερα  λόγω των επαφών της με τουρκικούς κυβερνητικούς παράγοντες;
Εγώ, βάσει όσων έχω δει, εκτιμώ ότι ισχύει το αντίθετο. Πολλοί υπουργοί της Ελληνικής Κυβέρνησης μας έχουν πει «ευτυχώς που υπάρχετε εσείς και μιλάτε, διότι όταν πηγαίνουμε εμείς να μιλήσουμε, μας ζητούν τα πάντα». Νομίζω είναι ξεκάθαρο αυτό. Εμείς έχουμε τακτικές επικοινωνίες και επαφές με τους ιθύνοντες για να υποβάλλουμε τα αιτήματα και τις θέσεις μας. Τώρα, το ότι οι μειονότητες και όχι μόνον στη δικιά μας περίπτωση, πολλές φορές αντιμετωπίζονται από τα κράτη-έθνη, ως ένα πιόνι στη σκακιέρα των διακρατικών σχέσεων, είναι μια αλήθεια. Στη δική μας περίπτωση, αυτό ενδεχομένως έγινε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Δε πρέπει σε καμία περίπτωση μια αυτόχθονα μειονότητα, να γίνεται εργαλείο στη σκακιέρα των διακρατικών σχέσεων. Και γι’ αυτό προσπαθεί η Ομοσπονδία.

Ερώτηση: Κατά την εκτίμησή σας, αυτές οι διαπιστωμένες κινήσεις απαξίωσης του έργου της Ομοσπονδίας, οι διάφορες διαδόσεις που κατά καιρούς ακούγονται σε διάφορους κύκλους, προκαλούν έμπρακτα ζημία στο έργο της Ομοσπονδίας;
Βεβαίως, όταν δίνεται η εντύπωση ότι η Οι.Ομ.Κω. σπαράσσεται από διχόνοιες, τέτοιες συκοφαντικές κινήσεις έστω και αν προέρχονται από μία μικρή ομάδα, κάνουν αναμφίβολα ζημιά! Προσπαθείς, π.χ, να οργανώσεις μία εκδήλωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μαθαίνεις ότι κάποιος εκ των έσω προσπάθησε να την εμποδίσει. Αυτή η κατάσταση δίνει πατήματα στην απέναντι πλευρά, ότι «αυτοί δεν εκπροσωπούνται, είναι σκορποχώρι, διασπασμένοι» και επομένως μας κάνει σίγουρα κακό.

Ερώτηση: Οι απαξιωτικές διαδόσεις ως πόσο βλάπτουν την προσπάθεια της Οι.Ομ.Κω. στη συγκέντρωση πόρων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη;
Όποιος θέλει να βοηθήσει, θα βοηθήσει. Υπάρχουν εθελοντές που σχεδόν δεν κοιμούνται σήμερα για το έργο της Κοινωνικής Αλληλεγγύης και για να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους. Όμως όταν έρχεται κάποιος που θα πει σε ένα συμπολίτη μας «μην τους πιστεύεις αυτούς, δεν κάνουν αυτά που λένε» (για να μην πω τα χειρότερα που διαδίδονται), τότε βέβαια κι αυτός αν δεν έχει διάθεση να μάθει πραγματικά τι γίνεται, επηρεάζεται αρνητικά. Είχαμε ένα τέτοιο κρούσμα με ομογενή από την Αυστραλία. Εμείς βέβαια ενημερώσαμε με φωτογραφίες και υλικό για το έργο που κάνουμε και πιστεύω πως θα γίνει αντιληπτή η αλήθεια.