Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ


ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΝΕΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.

Το 2011, ήταν η πρώτη χρονιά που η Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (Οι.Ομ.Κω.) απέστειλε μία ομάδα νέων εθελοντών στην θερινή κατασκήνωση της Ομογένειας στην Πόλη. Ο ρόλος των εθελοντών ήταν, σε συνεργασία με την Διεύθυνση της Παιδούπολης, να αναβαθμίσουν το πρόγραμμα της κατασκήνωσης.

Η λειτουργία της Παιδούπολης τα προηγούμενα χρόνια αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα εξαιτίας των κρατικών αρχών, που είχαν κηρύξει «κατειλημμένο» (mazbut) το Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως, όπου στεγάζεται η κατασκήνωση. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, κι εδώ ηγήθηκε του αγώνα υπεράσπισης των δικαίων του Γένους μας και με την επιμονή του κάμφθηκαν τα προσκόμματα των κρατικών αρχών, για την λειτουργία της κατασκήνωσης.
Όμως στο διάστημα αυτό συσσωρεύτηκαν διάφορα προβλήματα που καθιστούσαν αναγκαία την αναβάθμιση της Παιδούπολης. Εκτός από την παλαιότητα των εγκαταστάσεων που έχρηζαν βελτίωσης, έπρεπε και η λειτουργία της κατασκήνωσης να γίνει ελκτική, για να προσελκύσει όλα τα παιδιά της Ομογένειας. Να υπενθυμίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια η Παιδούπολη φιλοξενεί, σχεδόν αποκλειστικά, παιδιά που προέρχονται από την αραβόφωνη κοινότητα των Ρωμιών Αντιοχειτών.
Λαμβάνοντας υπόψη και το πρόβλημα της ελληνομάθειας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αυτά, παρ’ ό,τι φοιτούν στα ομογενειακά σχολεία, το πρόγραμμα της κατασκήνωσης, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάσκηση τους στην ελληνική γλώσσα. Στο σημείο αυτό η συμβολή των νέων εθελοντών της Οι.Ομ.Κω. ήταν καθοριστική.
Επιπλέον, οι νέοι εθελοντές προσεγγίζοντας με αμεσότητα τα παιδιά της κατασκήνωσης, λειτούργησαν ως γέφυρα, για να έρθουν πιο κοντά στις αξίες και τον πολιτισμό της Πολίτικης Ρωμιοσύνης, κι έτσι αναπλήρωσαν εν μέρει το κενό που θα έπρεπε να καλύπτουν οι θεσμοί και οι παράγοντες της Ομογένειας.

Η θετική συμβολή των νέων εθελοντών στην λειτουργία της Παιδούπολης, σχετίζεται με ορισμένα βασικά «εφόδια» τους. Ένα από αυτά είναι η προηγούμενη εμπειρία τους στην λειτουργία κατασκηνώσεων στην Ελλάδα. Η εμπειρία αυτή σε συνδυασμό με τις κοινές αρχές που μοιράζονταν, επέτρεψε να έχουν μία καταπληκτική συνοχή και να λειτουργήσουν με ομαδικό πνεύμα.
Οι κοινές αρχές των νέων εθελοντών, ήταν το εθελοντικό τους φρόνημα, η πίστη τους στις αξίες της Ορθοδοξίας, η αγάπη και η αφοσίωση τους στον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η ισχυρή θέληση τους για προσφορά στην Ομογένεια της Πόλης.
Για τούτες τις αρχές και τις αξίες ζωής, είναι που οι συγκεκριμένοι νέοι εθελοντές, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην Παιδούπολη, χωρίς να περιμένουν κάποιο αντίκρισμα, εκεί που δυστυχώς άλλοι ομογενείς αρνήθηκαν να προσφέρουν, με εξαίρεση ορισμένες φωτεινές περιπτώσεις.

Το έργο που άρχισε να γίνεται την κατασκηνωτική περίοδο του 2011 στην Παιδούπολη, δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος με τις συχνές επισκέψεις του είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει από κοντά την προσφορά των νέων εθελοντών, τους οποίους ενθάρρυνε να συνεχίσουν. Για τους νέους αυτούς, που η αγάπη για την Ρωμιοσύνη οδήγησε τα βήματα τους στον λόφο της Μονής Μεταμορφώσεως, δεν θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση από τις πατρικές ευχές και τα επαινετικά λόγια του Οικ. Πατριάρχη και βεβαίως από την πηγαία αγάπη των κατασκηνωτών, στο πρόσωπο τους.
Οι νέοι εθελοντές της Οι.Ομ.Κω. δεν σταμάτησαν την προσφορά τους με το τέλος της κατασκηνωτικής περιόδου. Για να έχει μια συνέχεια το έργο που άρχισε να γίνεται το καλοκαίρι, οργάνωσαν σειρά μετακατασκηνωτικών δραστηριοτήτων κατά την περίοδο των Χριστουγέννων του 2011 και την πρωτοχρονιά. Την κεντρική εκδήλωση που έγινε στην κοινοτική αίθουσα της Αγίας Τριάδας τίμησε αυτοπροσώπως ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης και συνεχάρη τους νέους εθελοντές και τα παιδιά της κατασκήνωσης.
Στο διάστημα αυτό οι νέοι εθελοντές σε συνεργασία με τα προεδρεία κοινοτήτων, όπως του Νιχωρίου και του Μεγάλου Ρεύματος, επισκέφτηκαν σπίτια μοναχικών Ρωμιών για να τους πούνε τα κάλαντα και σκόρπησαν απλόχερα χαρά και συγκίνηση σε ομογενείς που είχαν χρόνια να τ’ ακούσουν. Από το πρόγραμμα των νέων εθελοντών δεν εξαιρέθηκαν και οι φιλοξενούμενοι στο Γηροκομείο Βαλουκλή. Ενώ έγιναν και αρκετές επισκέψεις σε σπίτια κατασκηνωτών, αφού οι νέοι εθελοντές συνδέθηκαν και με τις οικογένειες των παιδιών.

Το καλοκαίρι του 2012, η ίδια ομάδα των νέων εθελοντών της Οι.Ομ.Κω. με την προσθήκη κάποιων ακόμη νέων, βρέθηκε στην Παιδούπολη για να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε την προηγούμενη χρονιά. Αυτή τη φορά, επιδίωξε να βάλει περισσότερα χρώματα και ήχους, περισσότερη διασκέδαση και επιμόρφωση, περισσότερη ομαδικότητα στην καθημερινότητα των κατασκηνωτών.
Δυστυχώς όμως, παρά τις προσπάθειες της ομάδας εθελοντών για την αναβάθμιση της Παιδούπολης, αλλά και τις φιλότιμες προσπάθειες της Οι.Ομ.Κω. δεν κατέστη δυνατό ν’ αυξηθεί ο αριθμός των κατασκηνωτών από οικογένειες ομογενών Πολιτών. Παρ’ ό,τι διατυπώθηκαν διάφορες δικαιολογίες, ίσως πρέπει τόσο η διοίκηση του Συνδέσμου Παιδουπόλεως όσο και οι Διευθύνσεις των Σχολών μας, να εξετάσουν επισταμένως τους τρόπους που θα πείσουν τις οικογένειες των ομογενών, να στείλουν τα παιδιά τους στην Παιδούπολη.

Ορισμένες από τις κοπέλες της εθελοντικής ομάδας, η Ειρήνη, η Ελένη και η Παναγιώτα, τα Χριστούγεννα του 2012, βρέθηκαν ξανά δίπλα στα παιδιά για μία ακόμη μετακατασκηνωτική εκδήλωση, αυτή τη φορά χωρίς επισημότητες αλλά σε οικογενειακή ατμόσφαιρα. Ενώ, όπως και πέρσι επισκέφτηκαν σπίτια ομογενών και το Γηροκομείο Βαλουκλή, για να πουν τα κάλαντα σε Ρωμιούς, που τις γιορτινές μέρες έχουν περισσότερη ανάγκη από τέτοιες ζεστές χειρονομίες, γεμάτες αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι τόσο το 2011 όσο και το 2012, οι νέοι εθελοντές
θυσίασαν την θαλπωρή της οικογενειακής τους εστίας, τις οικογενειακές χαρές (πράγματι, πόσοι γνωρίζουν ότι την ώρα που μία από τις νέες εθελόντριες ήταν στην Πόλη για να προσφέρει στην ομογένεια μας, στην Αθήνα παντρευόταν ο αδελφός της;) την προσωπική τους ξεκούραση τις ημέρες των διακοπών, για να υπηρετήσουν αρχές και αξίες στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω.
Αυτή η προσφορά καρδιάς των νέων εθελοντών αναγνωρίστηκε από πολλούς ομογενείς που τους «αγκάλιασαν» και προσπάθησαν να διευκολύνουν το έργο τους. Κοινοτικοί παράγοντες, αλτρουιστές ομογενείς, κληρικοί του Πατριαρχείου, υποστήριξαν με όσα μέσα διέθεταν τους νέους εθελοντές, αποδεικνύοντας ότι η Ομογένεια στην Πόλη, δεν είναι αγνώμων και ξέρει ν’ αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όσους προσφέρουν γι’ αυτήν, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Δυστυχώς μια δυσάρεστη εξαίρεση αποτέλεσε η ανακοίνωση της Διοίκησης του Συνδέσμου Παιδουπόλεως και Στέγης Νεανίδων, που δημοσιεύτηκε κατά τα τέλη Δεκεμβρίου 2012, στον ομόγλωσσο τύπο της Πόλης.
Πράγματι είναι δύσκολο να κατανοηθεί με κοινή λογική, η αντίδραση του Συνδέσμου με μια σφοδρή ανακοίνωση και μάλιστα διατυπωμένη (όπως δημοσιεύτηκε στην ΗΧΩ) με ανοίκειες εκφράσεις. Μία παρεξήγηση με αφορμή την πρόσκληση της ανεπίσημης μετακατασκηνωτικής εκδήλωσης, για την οποία ήταν ενήμερο το προεδρείο του Συνδέσμου, ενώ θα μπορούσε να επιλυθεί με μερικά τηλεφωνήματα, δόθηκε διάσταση πολύ μεγαλύτερη από όση είχε στην πραγματικότητα.
Το λυπηρότερο δε, είναι ότι στην μεγιστοποίηση αυτή πρωτοστάτησαν ομογενείς που κατά τα άλλα διατηρούν στενές σχέσεις με την διοίκηση της Οι.Ομ.Κω. και θα μπορούσαν να έχουν κατευναστικό ρόλο και όχι εμπρηστικό.
Είμαστε βέβαιοι ότι τόσο η Ομογένεια όσο και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα παραβλέψουν την τεχνητή ένταση που δημιουργήθηκε και θα συνεχίσουν να αγκαλιάζουν την ομάδα εθελοντών της Οι.Ομ.Κω.. Εδώ, η υπόθεση αφορά τα παιδιά που συμμετέχουν σε μια διαρκώς βελτιούμενη Παιδούπολη, γι’ αυτό εν τέλει αφορά το Καλό της Ομογένειας. Ως εκ τούτου εδώ δεν έχουν θέση οι προσωπικοί εγωισμοί και οι μικροπρεπείς συμπεριφορές. Το σημείο στο οποίο βρίσκεται η Ομογένεια δεν παρέχει την «πολυτέλεια» αυτή.
Άλλωστε ούτε η Παιδούπολη, ούτε κάποιο άλλο ίδρυμα, ούτε οι κοινότητες μας στην Πόλη, είναι κληρονομικώ δικαίω ιδιοκτησία κάποιων. Όλοι είμαστε υπηρέτες της ιστορίας, του παρόντος και του μέλλοντος του Γένους μας. Αλίμονο σε όσους δεν το αντιλαμβάνονται…
Γρηγόρης Κεσίσογλου


 Στιγμιότυπα από την μετακατασκηνωτική εκδήλωση του 2012